Osmanlı'da Satranç Taşları

Şah, fil ve at aynı günümüzdeki gibi. Mat durumu da eskiden aynı ifade ile isimlendiriliyordu.

Ferzîn (فرزین): Ferz. Vezir. İki tabir de kullanılırdı.
Ruh (رخ): Kale
Piyâde (پیادە): Piyon
Reftâr-ı müttefik (رفتار متفق): Rok
Züç (زچ): Pat. Sadece şahı kalan oyuncunun, hamle sırası kendisinde iken şahını hareket ettirememe durumu.
Keşt/kişt (كشت): Şah çekme. Şeh de denilirdi.
Kāim (قائم): Beraberlik. Rakiplerin sadece şahlarının veya şah + birer atlarının kalması durumu.
Mühre (مهره): Satranç taşlarının her biri 

Osmanlı'da şah ile vezir karşı karşıya konumlandırılırdı.

Zafer Şık


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Berat nedir?

Şifre Miftahı ve Osmanlı'da Şifreli Yazışma

Mehmet Akif Ne Dedi, Kadir Mısıroğlu Ne Anladı