Osmanlı'da Satranç Taşları
Şah, fil ve at aynı günümüzdeki gibi. Mat durumu da eskiden aynı ifade ile isimlendiriliyordu. Ferzîn (فرزین): Ferz. Vezir. İki tabir de kullanılırdı. Ruh (رخ): Kale Piyâde (پیادە): Piyon Reftâr-ı müttefik (رفتار متفق): Rok Züç (زچ): Pat. Sadece şahı kalan oyuncunun, hamle sırası kendisinde iken şahını hareket ettirememe durumu. Keşt/kişt (كشت): Şah çekme. Şeh de denilirdi. Kāim (قائم): Beraberlik. Rakiplerin sadece şahlarının veya şah + birer atlarının kalması durumu. Mühre (مهره): Satranç taşlarının her biri Osmanlı'da şah ile vezir karşı karşıya konumlandırılırdı. Zafer Şık